In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 voltrok zich in Zuidwest-Nederland een drama van ongekende omvang. Door samenspannend natuurgeweld braken zeedijken door en liepen polders, dorpen en steden onder water. Meer dan 1.800 personen verloren het leven.

Op zee tuimelden de noodseinen over elkaar heen, alle Nederlandse reddingboten waren op zee.

Een bijzonderheid was dat diverse reddingboten de steven niet alleen naar zee, maar ook landinwaarts richtten om tienduizenden mensen in de ondergelopen gebieden te hulp te komen.

Redders stonden op de scheiding van januari en februari oog in oog met ongekende situaties en, zowel buitengaats als in de noodgebieden.

De redders doen hun verhaal, de schrijver doet op boeiende wijze verslag.